DO RODZICÓW 3 LATKÓW

Mamo, Tato właśnie zostałem przedszkolakiem!

Potrzebuję Waszego wsparcia

 

 

DO PRZEDSZKOLA 1.09 PRZYNOSIMY:

  • papcie

  • cienki kocyk i poduszkę (wyłącznie dzieci z grupy „Maczki”)

  • w woreczku rzeczy do przebrania (koszulka, majtki, spodnie, skarpetki)

WSZYSTKO PODPISANE IMIENIEM I NAZWISKIEM!

Przed wyjściem do przedszkola:

Stwórzcie poranny rytuał, da on mi poczucie bezpieczeństwa. Może to być wspólna 5 minutowa zabawa, wysłuchanie lub zaśpiewanie ulubionej piosenki…

W szatni przedszkolnej:

Spróbujcie żegnać się czule, ale szybko. Wiem jakie to trudne, ale postarajcie się uodpornić na moje łzy. Pamiętajcie, że one są moim sposobem na stres i rozstanie. Zwykle jednak szybko zapominam o smutku.

Do sali wchodzę na własnych nogach!

Pamiętajcie, że Wasze zdenerwowanie i niepewność wyczuję od razu, a wtedy… będę protestować jeszcze głośniej.

Zawsze dotrzymujcie danego słowa:

Nie mówcie, że będziecie w pobliżu, skoro idziecie do pracy. Zawsze mówcie mi co zamierzacie!

Jak będziecie chcieli powiedzieć mi, o której mnie odbierzecie, to nie mówcie, że będziecie za trzy godziny- ja nie wiem, ile to jest. Lepiej jak usłyszę, że przyjdziecie po obiedzie, po odpoczynku i nigdy się nie spóźniajcie!

Nie chcę pomyśleć, że zapomnieliście o mnie!

Rozmawiajcie pozytywnie o przedszkolu!

Pamiętajcie, że wszystko co mówicie na temat przedszkola wpływa na to, jak ja się w nim czuję. Wiem, że macie prawo do przeżywania własnych emocji- ale to są sprawy dorosłych. Ja jestem dzieckiem i bardzo chciałbym słyszeć jedynie spokojne i pełne szacunku opinie. Motywujcie mnie do przedszkola!

Odbiór dziecka z przedszkola:

Dbajcie o dobrą komunikację z moimi wychowawcami. Osoby opiekujące się mną powinny znać moje mocne i słabe strony oraz kłopoty z jakimi się właśnie borykam.

Nigdy nie porównujcie mnie do innych dzieci! Nie ma reguły, co do czasu trwania i przebiegu adaptacji. Mam prawo przechodzić ją tak, jak przechodzę!

Samodzielność:

Pomóżcie mi stać się samodzielnym przedszkolakiem. Bądźcie cierpliwi, kiedy będę długo się ubierał, zakładał buty, jadł samodzielnie posiłek, czy radził sobie w toalecie.

Za rok będziecie wspominać moje pierwsze kroki w przedszkolu

patrząc na to jaki jestem samodzielny i ile już umiem!